این مصاحبه را با سایت جرس انجام داده ام که متن کامل آنرا اینجا می توانید بخوانید
———————————————————
سراج الدین میردامادی،12 سال پیش هنگامیکه از تحصیل فارغ شد ، وارد فعالیتهای دولتی شد. هنوز شور یک دانشجو را در خود حفظ کرده بود. به عبارتی بهتر انگار که فرقی میان دانشگاه و کارهای دولتی قائل نبود و فضای این فعالیتها را نیز همچون دانشگاه پر نشاط می خواست. در نخستین انتخاباتی که دولت خاتمی برگزار کرد و پس از بیست سال به منجر به اجرای قانون شوراها شد معاون دفتر انتخابات وزارت کشور شد. تا اینکه برای ادامه تحصیل راهی پاریس شد و همانجا ماندگار گردید. وی که همزمان دستی نیز بر روزنامه نگاری داشت؛ این رشته را به عنوان حرفه خویش برگزید . با وی که به اقتضای شغلش اشراف کاملی بر تحولات سیاسی ایران دارد در باب بازتابهای بین المللی جنبش سبز به گفت و گو نشستیم، تا پس از گذشت چهار ماه از تولد این جنبش تاثیرات آن را در خارج از ایران ارزیابی کنیم
1.جنبش سبز پس از انتخابات 22 خرداد و وقایع پیرامون آن با استقبال جهانی گسترده ای روبرو شد, آیا پس از گذشت 4 ماه این استقبال همچنان تداوم دارد؟
سراج : شاید آن استقبالی که در ابتدا از این جنبش در عرصه بین المللی صورت گرفت را اکنون پس از چهار ماه شاهد نباشیم اما به نظرم این عیب و نقصی برای جنبش محسوب نمی شود. از یک سو آن استقبال جهانی اعم از حضور ایرانیان مقیم خارج در تظاهرات و نیز حمایتهای مردم سایر کشورها به میزان حضور مردم در فاز اعتراضات خیابانی بود و حال که جنبش وارد فاز اعتراضات مناسبتی شده است نیز به همین میزان استقبال جهانی جریان دارد. استقبال جهانی از این بابت در سراسر جهان بویژه در کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی در حمایت از جنبش مردم ایران بپاخاست که مردم ایران با تکیه بر روشهای مسالمت آمیز بدنبال احقاق حقوق پایمال شده خودشان بودند. کودتاگران نیز با تقلب و سرکوب پا بر روی گلوی مردم می فشارند و هر روز خشونت و قانون ستیزی را بیش از پیش ادامه می دهند بر این اساس بود که افکار عمومی دنیا به حمایت از این جنبش برخاست و این حمایت همچنان ادامه دارد.
2. روابط ایرانیان خارج از کشور با این جنبش را در حال حاضرچگونه ارزیابی می کنید؟ ایا این روابط ناشی از یک سری هیجانات زود گذر انتخاباتی نبوده است؟
سراج : ایرانیان خارج از کشور جدای از هموطنان عزیز داخل ایران نیستند. بویژه در اروپای غربی که بیشترین تظاهرات در حمایت از جنبش برپا گردید ایرانیان به سه دسته کلی تقسیم می شوند. بخش اول عده ای از ایرانیان مقیم اروپای غربی هستند که وابستگی تشکیلاتی و سمپاتی به احزاب اپوزسیون ندارند اما نسبت به سرنوشت سیاسی و اجتماعی ایران حساسیت دارند و در برنامه های سیاسی شرکت می کنند ، بخش دوم ایرانیانی هستند که عضو و یا هوادار احزاب اپوزیسیون هستند و فعالیت سیاسی شان تابعی از مواضع احزاب متبوع ایشان است. بخش سوم هم ایرانیان غیر سیاسی هستند که به دلایل متعدد برایشان شاه و شیخ فرقی نمی کند. بیش از هشتاد درصد ایرانیان همان بخش اول هستند که اتفاقا با بصیرت و فارغ از هیجانات زودگذر در این جنبش حضور گسترده داشتند و علیرغم اینکه اغلب به ایران هم رفت و آمد می کنند اما از حمایت و حضور در این جنبش امتناع ننمودند.
آیفون نوشت 
همه با هم متحد باشیم
تو غلط کردی اونور اب نشستی حرف زیادی میزنی
ما ایرانی ها تا یاد نگیریم به عقاید هم احترام بگذاریم به هیجا نمیرسیم. حالا میخواهد طرفمون لیبرال باشه طرفدار ولایت فقیه باشه جمهوری خواه باشه تا وقتی که قدرت دست یه گروه بیافته بخواهد سایر گروه ها رو از سر راه برداره هیچی درست نمیشه پس یاد یگیریم که به عقاید هم احترام بگذاریم حتی اگه 180 درجه با نظر ما فرق کنه.